Terapia falą uderzeniową (ESWT) w chorobie Peyronie

Nowoczesna metoda leczenia nabytego skrzywienia prącia – bezinwazyjna alternatywa dla leczenia operacyjnego

Choroba Peyronie (tj. nabyte skrzywienie prącia) charakteryzuje się rozwojem włóknistej tkanki bliznowatej w prąciu, co często prowadzi do jego skrzywienia, a w większości przypadków – wystąpienia bolesnych erekcji i trudności w stosunkach seksualnych. Choroba Peyronie może wystąpić u każdego mężczyzny niezależnie od jego wieku.

Historycznie, opcje leczenia choroby Peyronie były głównie inwazyjne (chirurgiczne), jednak od kilku lat, terapia falą uderzeniową stała się najbezpieczniejszą dla pacjentów alternatywą leczenia choroby Peyronie.

Celem terapii ESWT jest złagodzenie objawów choroby Peyronie (zatrzymanie jej rozwoju lub zmniejszenie skutków), poprawa funkcji prącia, a w efekcie - poprawa jakości życia Pacjenta dotkniętego tym schorzeniem.

W przypadku nieinwazyjnego leczenia choroby Peyronie, stosujemy terapię łączoną, tzn. zabiegi falą uderzeniową powinny być wspomagane codziennym stosowaniem ekstendera prącia, który powoduje delikatne, stałe napięcie na prącie przez dłuższy czas.

Efektem tego jest rozciąganie włóknistej tkanki (tzw. płytki Peyronie) i prostowanie krzywizny prącia.

Korzyści ze stosowania terapii falą uderzeniową w chorobie Peyronie

Jeśli decydujesz się korzystać z leczenia zachowawczego, główne korzyści, jakie wynikają ze stosowania fali uderzeniowej (ESWT), to:

• nieinwazyjność - bez operacji i igieł (istotne w szczególności w przypadku pacjentów obciążonych chorobami współistniejącymi), a także ryzyk związanych z chirurgicznym leczeniem ch. Peyronie,
• precyzyjność - fala celuje w tkankę bliznowatą i zmiękcza/wspomaga zmniejszenie gęstości blaszki Peyronie,
• bezpieczeństwo - brak skutków ubocznych,
• komfort - Pacjenci mogą powrócić do codziennych zajęć natychmiast po zabiegu,
• zapobieganie skracaniu się penisa, które często występuje w przypadku choroby Peyronie (efekt ten osiągamy (dzięki jednoczesnemu stosowaniu ESWT/Li-ESWT i ekstendera/medycznej pompy próżniowej)

Często bardzo pozytywnym „skutkiem ubocznym” terapii jest powstawanie nowych naczyń krwionośnych w prąciu (angiogeneza) oraz poprawa przepływu krwi, co przekłada się korzystnie na jakość osiągania i utrzymania erekcji

Choroba Peyronie, to problem, który dotyka mężczyzn w każdym wieku

Jak do tej pory nie ma ustalonych przyczyn (źródła) problemu nabytego skrzywienia prącia. Może pojawić się już w wieku dojrzewania - musisz mieć erekcje, żeby zauważyć problematyczne skrzywienie.

Choć dokładna przyczyna choroby nie jest do końca znana, istnieją czynniki, które zwiększają ryzyko jej powstania:

• mikrourazy błony białawej w prąciu w wyniku aktywności seksualnej lub częstych iniekcji doprąciowych (główna przyczyna zapoczątkowania włóknienia, czyli powstania tzw. płytki Peyronie);
• zaburzenia gojenia i zapalenie (kluczowe dla powstawania tzw. płytki Peyronie);
• cukrzyca, nadciśnienie, zaburzenia erekcji (wszystkie czynniki, które pogarszają stan naczyń krwionośnych w prąciu);
• wiek powyżej 40 lat (statystycznie, większa podatność na urazy i zmiany strukturalne w tkankach wewnątrz prącia);
• czynniki genetyczne (predyspozycje do włóknienia - w literaturze mówi się o związku z innymi chorobami tkanki łącznej, w szczególności zespołem Dupuytrena powodującym rozwój zwłóknienia w obrębie dłoni i następcze przykurczanie palców w stawach);
• palenie, alkohol, stres oksydacyjny (te czynniki nasilają uszkodzenia tkanek i przewlekłe zapalenia);
• operacje urologiczne (ryzyko uszkodzenia tkanek prącia, wskutek czego rośnie ryzyko pojawienia się choroby Peyronie). 

Nabyte skrzywienie prącia (choroba Peyronie) a zaburzenia erekcji

Jeśli mówimy o zaburzeniach erekcji w chorobie Peyronie, to zwracamy uwagę na 2 aspekty:

Po pierwsze, zaburzenia erekcji mogą towarzyszyć chorobie Peyronie, ale NIE ZAWSZE się tak dzieje. Nie ma żadnej reguły w tym zakresie.

Po drugie, związek zaburzeń erekcji z chorobą Peyronie działa również odwrotnie, to znaczy, że jeśli masz zaburzenia erekcji, możesz być bardziej narażony na pojawienie się w przyszłości choroby Peyronie, ponieważ niepełne lub niekontrolowane erekcje to większe ryzyko urazów prącia.

Kwalifikacja do terapii erekcji z zastosowaniem fali uderzeniowej (ESWT / Li-ESWT)

Rozpoczęcie terapii ESWT odbywa się wyłącznie na podstawie diagnozy lekarskiej i oceny stopnia zaawansowania choroby (faza ostra lub przewlekła).

Kwalifikacja obejmuje:

• ocenę stopnia skrzywienia na podstawie zdjęć prącia w pełnej erekcji (4 ujęcia),
• szczegółowy wywiad z pacjentem (ocena funkcji seksualnej oraz pełny wywiad medyczny); oraz
• badanie fizykalne (umiejscowienie, rozmiar i stopień zwłóknienia tzw. płytki Peyronie).

Pamiętaj, że w przypadku rozpoznania choroby Peyronie, doświadczony lekarz NIE będzie Cię prosić o wykonanie dodatkowych badań USG prącia, tomografii komputerowej (CT) lub rezonansu magnetycznego (MRI).

Zlecanie takich badań jest zbędne, powoduje niepotrzebne koszty, a ponadto jest niezgodne z protokołem diagnostycznym określonym przez wytyczne Europejskiego Towarzystwa Urologicznego (EAU Guidelines).  

Efekty leczenia choroby Peyronie z wykorzystaniem fali uderzeniowej

Skuteczność tej terapii zależy w dużej mierze od wytrwałości i samodyscypliny Pacjenta, tj. trzymania się harmonogramu zabiegów w minimalnym schemacie terapeutycznym ORAZ sumiennego i codziennego stosowania ekstendera +/- pompy próżniowej zgodnie z zaleconą przez lekarza częstotliwością.  

Pamiętaj, że efekty leczenia są indywidualne. Leczenie możesz rozpocząć w fazie aktywnej (rozwój choroby) lub przewlekłej (brak progresji choroby). To również ma wpływ na długość terapii oraz jej skuteczność (widoczna poprawa). 

U każdego pacjenta efekty terapii będą widoczne w różnym czasie. Średniostatystyczny efekt w postaci korekty skrzywienia (kilka-kilkanaście stopni) pojawia się po min. 3-4 cyklach (12-16 zabiegów).  

Po min. 12 miesiącach leczenia na ogół podejmujemy decyzję dotyczącą: 

• zakończenia terapii: osiągnięcie satysfakcjonującej korekty skrzywienia i powrotu do pierwotnej długości i kształtu prącia - zakończenie terapii;
• kontynuacji terapii: jeśli Pacjent dostrzega poprawę w funkcjonalności prącia, ale nadal jeszcze nie osiągnął satysfakcjonującego efektu końcowego; lub
• przerwania terapii: efekt nie jest satysfakcjonujący, bądź nastąpiło pogłębienie skrzywienia.

Pamiętaj, że do dziś nie znamy przyczyn pojawiania się choroby Peyronie. Dotyka ona mężczyzn w różnym wieku i może pojawiać się wielokrotnie w trakcie życia.

Nawet, jeśli terapia okaże się skuteczna i choroba zatrzyma się (korekta skrzywienia będzie wystarczająco satysfakcjonująca) - nigdy nie masz pewności, czy w przyszłości nie nastąpi jej nawrót.  

Alternatywne leczenie choroby Peyronie obejmuje wyłącznie korektę chirurgiczną.